قیصر امینپور، دوم اردیبهشت سال 1338 در شهر گُتوَند از توابع دزفول استان خوزستان بهدنیا آمد. این شاعر و پژوهشگر معاصر، برای ادامه تحصیل به تهران آمد. نخست به تحصیل در رشتهی دامپزشکی پرداخت؛ اما انصراف داد و سال 1363 برای تحصیل به دانشکدهی زبان و ادبیات فارسی به دانشگاه تهران رفت و سال 1376 دکترای زبان و ادبیات فارسی خود را از این دانشگاه گرفت. یکی از مهمترین فعالیتهای قیصر امینپور پس از انقلاب، همکاری با سید حسن حسینی (دیگر شاعر نامدار) برای تأسیس حوزه هنری بود. او در سال 1366 مجلهی «سروش نوجوان» را منتشر کرد و سال 1367 دبیریِ فصلنامهی «هنر»، و مدیریت «دفتر شعر جوان» را برعهده گرفت. سال 1368 جایزهی ممتاز شعر «مرغ آمین» را کسب کرد. امینپور سال 1379، یکی از شاعران برتر ادبیات دفاع مقدس شناخته شد و در 1385 در بخش آیینی برگزیدهی جشنوارهی بینالمللیِ شعر فجر گردید. او همچنین عضو پیوستهی فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود. آبان سال 1386، این شاعر توانمند را از پای درآورد. او که به بیماریِ قلبی و کلیوی توأمان دچار بود، در هشتم دی ماه در تهران جان به جانان سپرد.
قیصر یکی از موفقترین شاعران معاصر پس از انقلاب اسلامیست که توانست استعداد خود را هم در حوزهی شعرهای عروضی، هم شعرهای نیمایی و سپید به اثبات برساند. شعر او را خاصان میپسندند و از سادگی کلام، عامان میفهمند. شعر او بهغایت ساده و عمیق است. از دفترهای شعر اوست:
تنفس صبح (1363)، در کوچهی آفتاب (1363)، مثل چشمه، مثل رود (1368)، آینههای ناگهان (1373)، به قول پرستو (1375)، گلها همه آفتابگردانند (1380)، دستور زبان عشق (1386)، و منظومهی ظهر روز دهم (1365). از پژوهشهای ادبی اوست: سنت و نوآوری در شعر معاصر (1382) شعر و کودکی (1385).
نمونههایی از شعر امینپور:
سراپا اگر زرد و پژمردهایم
ولی دل به پاییز نسپردهایم
چو گلدان خالی، لب پنجره
پُر از خاطرات ترک خوردهایم
اگر داغ دل بود، ما دیدهایم
اگر خون دل بود، ما خوردهایم
اگر دل دلیل است، آوردهایم
اگر داغ شرط است، ما بردهایم
اگر دشنهی دشمنان، گردنیم!
اگر خنجر دوستان، گردهایم!
گواهی بخواهید، اینک گواه:
همین زخمهایی که نشمردهایم!
دلی سربلند و سری سر به زیر
از این دست عمری به سر بردهایم
به زودی گزینه اشعار قیصر امین پور توسط انتشارات ویان برای دوست داران شعر و ادبیات چاپ و توزیع خواهد شد
